دی متیل فرمامید
جزئیات محصول
- فرمول شیمیایی : C3h7no
- شکل ظاهری : مایع بی رنگ
- خلوص : 99.9%
پیشگامان شیمی
دی متیل فرمامید یک حلال رایج برای واکنش های شیمیایی است. دی متیل فرمآمید بدون بو است، اما نمونه‌های دارای گرید صنعتی یا تخریب شده به دلیل ناخالصی دی متیل آمین اغلب بوی ماهی می‌دهند. تخریب ناخالصی‌های دی متیل آمین را می‌توان با پاشیدن نمونه‌های تخریب شده با گاز بی‌اثر مانند آرگون یا با التراسونیک نمونه‌ها تحت فشار کاهش یافته از بین برد.
محصولات مشابه را بیابید
نیترات آمونیوم
<p>نیترات آمونیوم یک ترکیب شیمیایی غیر آلی با فرمول شیمیایی NH<sub>4</sub>NO<sub>2</sub> است. آمونیوم نیترات به عنوان نیترات آزانیوم نیز شناخته می‌شود. بسیار ناپایدار است از این رو در شکل خالص آن استفاده نمی‌شود. در دمای اتاق به نیتروژن و آب تجزیه می‌شود. فرمول مولکولی یا شیمیایی نیترات آمونیوم NH<sub>4</sub>NO<sub>2</sub> است. نیترات آمونیوم به طور طبیعی در هوا تشکیل می‌شود و می‌توان با جذب قسمت‌های مساوی اکسید نیتریک و دی اکسید نیتروژن در آمونیاک مایع سنتز کرد.</p>
آمینو اسید لیزین
<p>لیزین – NH<sub>2</sub> (CH<sub>2</sub>) <sub>4</sub>CH (NH<sub>2</sub>) COOH – یکی از چهار اسید آمینه ضروری است که دارای زنجیره‌های جانبی بازی است.لیزین یک اسید آمینه (یک ماده سازنده پروتئین) است. برخلاف برخی دیگر از اسیدهای آمینه، بدن انسان نمی‌تواند لیزین درست کند، بنابراین باید در رژیم غذایی خورده شود. منابع لیزین شامل گوشت، ماهی، لبنیات، تخم مرغ و برخی گیاهان مانند سویا است. مردم از آمینو اسید لیزین برای تبخال (تبخال لب) استفاده می‌کنند. آن‌ها همچنین از آن برای عملکردهای ورزشی، دیابت و بسیاری از موارد دیگر استفاده می‌کنند، اما شواهد علمی خوبی برای حمایت از این موارد وجود ندارد.</p>
متیل متاکریلات
<p>متیل متا آکریلات (MMA) نوعی رزین یا ماده آلی به شکل پلیمریزه است که در تولید پلاستیک‌های اکریلیک پلی متیل متاکریلات (PMMA)، متیل کریلات و بوتادین-استایرن بکار می‌رود. همچنین بعداً به عنوان اصلاح‌کننده PVC مورد استفاده قرار گرفت. </p>
کادمیم سولفات
<p>کادمیم سولفات نام یک سری از ترکیبات معدنی مرتبط با فرمول CdSO<sub>4</sub>· xH<sub>2</sub>O است. شایع‌ترین شکل منوهیدرات CdSO<sub>4</sub>·H<sub>2</sub>O است، اما دو شکل دیگر CdSO<sub>4</sub>·8-3H<sub>2</sub>O و نمک بدون آب (CdSO<sub>4</sub>) شناخته شده‌اند. سولفات کادمیوم یک جامد کریستالی سفید و بی‌بو است. به آرامی با آب مخلوط می‌شود. این ترکیب هنگام گرم‌شدن، دود سمی اکسیدهای کادمیم را تشکیل می‌دهد.</p>
تیواوره
<p>تیواوره نوعی ترکیب ارگانیک از گوگرد، کربن، نیتروژن و هیدروژن است که دارای فرمول شیمیایی CSN<sub>2</sub>H<sub>4</sub> یا NH<sub>2</sub>) 2CS) می‌باشد. این ترکیب شیمیایی مشابه اوره است. تنها تفاوت آن با اوره در این است که اتم اکسیژن جایگزین اتم گوگرد شده است. خواص اوره و تیروئید به علت الکترونگاتیویته نسبی گوگرد و اکسیژن بسیار متفاوت است.</p>
کاربید وانادیوم
<p>کاربید وانادیوم یک ترکیب معدنی با فرمول VC است. این ماده سرامیکی نسوز بسیار سخت است. با سختی 9-9.5 Mohs، احتمالاً سخت‌ترین فلز کاربـید شناخته شده است. </p>
تری کلسیم فسفات
<p>تری‌کلسیم‌فسفات (به طور اختصار TCP) نمک کلسیم از اسید فسفریک با فرمول شیمیایی Ca<sub>3</sub>(PO<sub>4</sub>)<sub>2 </sub>است. همچنین به عنوان فسفات استخوانی از آهک (BPL) شناخته می‌شود. کلسیم ماده معدنی است که به طور طبیعی در غذاها یافت می‌شود. این ماده برای بسیاری از کارکردهای طبیعی بدن به‌خصوص تشکیل و نگه‌داری استخوان‌ها ضروری است. کلسیم همچنین می‌تواند به سایر مواد معدنی (مانند فسفات) متصل شود و به دفع آن‌ها از بدن کمک کند.</p>
مورفولین
<p>مورفولین (Morpholine) یک ترکیب شیمیایی آلی است که فرمول شیمیایی آن O(CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>)<sub>2</sub>NH می‌باشد. این ماده هتروسیکل هر دو گروه عملکردی آمینی و اتری را دارا می‌باشد. به دلیل وجود آمین، مورفولین یک باز است. اسید کنژوگه آن مورفولینیوم نام دارد. به عنوان مثال، تیمار مورفولین با اسید هیدروکلریک باعث تشکیل نمک مورفولینیوم کلراید می‌شود. نام‌گذاری مورفولین به لودویگ کنور نسبت داده می‌شود، که به اشتباه تصور می‌کرد که این ماده بخشی از ساختار مورفین است.</p>
سباسیک اسید
<p>اسید سباسیک یک اسید دی کربوکسیلیک اشباع با زنجیره مستقیم است که دارای 10 اتم کربن است و درواقع یک اسید ادراری طبیعی است. سباسیک اسید از مشتقات روغن کرچک است. روغن کرچک یک روغن طبیعی است که از دانه گیاه کرچک بدست می‌آید.</p><p> </p>
کادمیم نیترات
<p>کادمیوم یک عنصر شیمیایی با نماد Cd و عدد اتمی 48 است. این فلز نرم و نقره‌ای سفید است. از نظر شیمیایی کادمیم شبیه به دو فلز پایدار دیگر در گروه 12، یعنی روی و جیوه است. کادمیوم مانند روی، در اکثر ترکیبات خود حالت اکسیداسیون +2 را نشان می‌دهد و مانند جیوه، نقطه ذوب کمتری نسبت به فلزات در گروه 3 تا 11 دارد.</p>